Drewniane rzeźby – jaka jest ich historia
Naturalne drewno to jeden z najpopularniejszych surowców wykorzystywanych do robienia rozmaitych rzeźb. Stosowano go w takich celach już kilka tysięcy lat temu, lecz z uwagi na właściwości tego materiału zachowało się do tej pory naprawdę niewiele obiektów. Zanim jeszcze ludzkość się nauczyła używać stalowych elementów, to wszelakie rzeźby były wykonywane bardzo zgrubnie, a do tego pokrywano je często jakimiś innymi materiałami dekoracyjnymi, takimi jak żywice czy farby. Dopiero stalowe narzędzia pozwoliły na zapewnienie dużo większej precyzji i dokładności, a tym samym na możliwości zaprezentowania wszystkich szczegółów. Doskonale to widać chociażby w dziełach rzeźbiarzy z baroku, okres ten jest przez wielu uznawany za najpłodniejszy jeśli chodzi właśnie o rzeźby. Na przestrzeni wieków zmieniała się też znacznie technika samego rzeźbienia, zwłaszcza jeśli chodzi o przygotowanie materiału. Wielu twórców na robione Rzeźby sakralne szukało dobrze wysuszonych kloców z miękkich gatunków drewna. Ale w wielu przypadkach dużo bardziej wygodne było zrobienie bryły do rzeźbienia z paru kawałków, odpowiednio ze sobą sklejonych. Takie rozwiązanie zwłaszcza było wygodne jeśli Rzeźby sakralne miała zostać później pomalowana. W ten sposób można było zamaskować miejsca łączenia, a jednocześnie wszystko było mniej narażone na pęknięcia i zwichrowania materiału. Aktualnie artyści bardzo często przy robieniu swoich rzeźb wspomagają się mechanicznymi urządzeniami, takimi jak na przykład piły łańcuchowe.
+Tekst Sponsorowany+